W środę, 28. września mieliśmy wykład „Życie za życie” z panią dr Joanną Lubecką. Wykład zaczął się od cytatu „Kto ratuje jedno życie to tak, jakby uratował cały świat, a kto zabija jedno życie to tak, jakby zabił cały świat”. Pani Lubecka opowiadała o Żydach w Polsce. Szybko streściła czasy od średniowiecza (przybycie Żydów do Polski) do czasów II wojny światowej. Opowiadała o tym, jak Niemcy podsycali nienawiść do Żydów posługując się propagandą oraz odseparowując i odróżniając Żydów, oznaczając ich gwiazdą Dawida, zamykając w gettach. Potem pojawiło się obwieszczenie, że za jakąkolwiek pomoc Żydom, grozi kara śmierci. Następnie Niemcy zaczęli mordować Żydów. Większość Polaków przechodziła obojętnie obok Żydów. Byli szmalcownicy, to znaczy osoby, które utrzymywały się głównie z wydawania Żydów w ręce Gestapo. Jednak część Polaków zaczęła ich ratować, a szczególnie dzieci żydowskie. Wynosili i przemycali je w różny sposób, a potem ukrywali w rodzinach lub różnych skrytkach. Czasami udawało się uratować Żydów, a czasami ginęli i Żydzi, i całe rodziny, które im pomagały. Znanym przykładem jest rodzina Ulmów.
Wykład był ciekawy i przejmujący.
Maria Rostworowska
